Morgen is het Ketikoti, de dag waarop het slavernijverleden wordt herdacht en de afschaffing gevierd. Een dag, die een nationale feest- en herdenkingsdag moet worden!

The Black Archives, Stichting Nederland Wordt Beter ​en FunX zijn hiervoor een petitie gestart met als doel erkenning van de trans-Atlantische slavernijgeschiedenis van Nederland. Ze pleiten voor een nationale herdenking en viering, een nationale vrije dag en een formeel excuses van Nederland. Wij herdenken morgen ook en staan achter dit belangrijke doel.

In Nederland staan we er weinig of niet bij stil, maar de VOC heeft zich ook in Azië op grote schaal beziggehouden met slavenhandel en slavernij. Schrijver Reggie Baay schreef er in 2017 over voor de Correspondent.

De VOC haalde slaafgemaakten voornamelijk uit Azië. Met name uit gebieden in het huidige India, Sri Lanka, Maleisië, de Filipijnen en de Indonesische eilanden Bali, Sulawesi en Sumatra, maar óók in Oost-Afrika. De tegen een lage prijs ingekochte slaafgemaakten werden vervolgens doorverkocht met enorme winst. Ook maakte de VOC zelf slaven. Op haar veroveringstochten werden krijgsgevangenen tot slaafgemaakten verklaard en vervolgens verkocht of ten eigen bate gebruikt. Terwijl andere koloniale mogendheden als Engeland en Frankrijk overgingen tot afschaffing van de slavernij in respectievelijk 1833 en 1848, duurde het tot halverwege de negentiende eeuw voordat in het Nederlandse parlement na veel geharrewar werd besloten tot afschaffing van de slavernij in Nederlands-Indië per 1 januari 1860. Er zijn dus eigenlijk twee data voor de afschaffing van de slavernij: 1 januari 1860 en 1 juli 1863. Dit betekende echter geen einde van slavernij in de archipel. Slechts een klein deel van de slaven werd vrijgekocht, om precies te zijn werd er slechts voor 4.739 personen een vrijkoopsom betaald. Het overgrote deel, dat wil zeggen de vele duizenden slaafgemaakten die veelal bezit waren van slavenhouders buiten Java, bleef gewoon in slavernij.