Vandaag is het 15 augustus. 76 jaar geleden gaf Japan zich over en dit markeerde het einde van de Tweede Wereldoorlog. Voor de Republiek Indonesië was het echter geen tijd voor vrede, rust en herstel, want toen begon de strijd om de archipel pas echt. Indonesiërs zagen eindelijk kans op zelfbeschikking, terwijl Nederland krampachtig vasthield aan de kolonie. Het betekende afscheid nemen van een land dat ophield te bestaan. Voor o.a. Indische mensen met gemengde roots was geen plek meer. Indonesië was voor de Indonesiërs.
Hoewel er door de Nederlandse regering en pers nooit gesproken is over een oorlog, woedde die wel degelijk; ingewikkeld, bloedig en gewelddadig. We kunnen hier van alles schrijven, maar deze post zal altijd tekort doen aan wat er in de jaren 1945 – 1949 in Indonesië gebeurde. Verdiep je daarom, lees, luister en denk na.
Beeld: April 1946, vrouwen uit het ‘beschermingskamp’ Oude Boei in Cheribon worden opgevangen in Batavia (Anefo / Nationaal Archief)
