Ze noemen me Baboe is een aangrijpende, poëtische documentaire van regisseur Sandra Beerends, gemaakt aan de hand van archiefbeelden en de verhalen van baboes, nabestaanden en Nederlanders die als kind een baboe hadden. Bewonderenswaardig werk dat het levensverhaal van velen vertelt. Het gaat over de Javaanse Alima. Op de vlucht voor een gedwongen huwelijk vindt ze in de jaren veertig werk als baboe (kindermeisje). Ze zorgt bij een familie voor baby Jantje, gaat met hen mee voor een kort verblijf in Nederland, en beleeft na terugkeer de oorlog, de Japanse bezetting en de zwaar bevochten onafhankelijkheid van Indonesië.
