Op 15 augustus 1945, kort na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki, capituleerde Japan. Daarmee kwam officieel een einde aan de Tweede Wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden. De oorlog trof àlle bevolkingsgroepen van de koloniale samenleving in de Archipel, waaronder Indonesiërs, Molukkers, Indo-Europeanen, Europeanen, Papoea’s, de Joods-Indische en Chinees-Indonesische gemeenschap.
De laatste jaren is er steeds meer ruimte voor een inclusieve herdenking. En wordt er ook een dekoloniserende herdenking georganiseerd door Benjamin Caton op 16 augustus in Amsterdam.
Meer info: www.16augustus.nl
Bij deze brede herdenking komen verschillende groepen niet tegenover elkaar te staan, maar staan verbinding en heling centraal. Ze komen immers uit een gedeelde koloniale- en oorlogsgeschiedenis. Het zwarte verleden wordt bij deze herdenking niet onder de tafel geschoven, maar op een verbindende en helende manier op tafel gelegd. Nationalisme staat niet centraal, maar de verhalen en pijnen van burgers.
Laten we het grotere verhaal niet vergeten; schatting is dat er tussen de 129.000 en 226.000 slachtoffers zijn gevallen aan Japanse zijde na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki. En laten we ook niet vergeten dat het hierna pas begint voor de Indonesiërs; de bloedige strijd om de onafhankelijkheid.
Oorlog is niet zwart-wit.
Foto: Cas Oorthuys, 1947
